Στη συνέχεια επιβραδύνονται και η ταχύτητά τους μειώνεται σε μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα, για να καταλήξουν στην επιφάνεια της Γης με ένα χαρακτηριστικό σάλπισμα.
Εν τούτοις, τα πολύ μεγάλα κομμάτια επιβραδύνονται ελάχιστα και γι' αυτό δημιουργούν κρατήρες. Τα πετρώδη, φυσικά, μετεωροειδή, με διάμετρο μέχρι 10 μέτρα, εκρήγνυνται στη διάρκεια της πτώσης τους μέσα στη γήινη ατμόσφαιρα πριν φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, αν και η ενέργεια που εκλύεται είναι ίση με την έκρηξη πέντε ατομικών βομβών τύπου Χιροσίμα.
Στους ιστορικούς χρόνους ελάχιστα τέτοια γεγονότα είναι καταγεγραμμένα. Ένα πιθανό τέτοιο φαινόμενο συνέβη το 1908 στην περιοχή Τονγκούσκα της Σιβηρίας, αν και δεν είναι εντελώς σίγουρο αν ήταν μετεωρίτης ή κομήτης.
Μία παρόμοια έκρηξη παρατηρήθηκε πάνω από τον Καναδά στις αρχές του 2000 όπου ένας μετεωρίτης διαλύθηκε αφήνοντας πίσω του ένα σύννεφο σκόνης το οποίο ήταν ορατό επί αρκετές ώρες. Τα κομμάτια, όμως, των σιδηρούχων μετεωριτών, πολλές φορές φτάνουν μέχρι τη Γη.
Για να επιβιώσει ένας μετεωρίτης από την τριβή με την ατμόσφαιρα της γης θα πρέπει να είναι σχετικά μεγάλου μεγέθους. Πρακτικώς η γήινη ατμόσφαιρα προστατεύει τον πλανήτη από την εισβολή αντικειμένων διαμέτρου έως και 50 μέτρων και έτσι τα περιστατικά προσκρούσεων είναι σχετικά σπάνια.
Μια άλλη πηγή προστασίας για την Γη είναι οι μεγάλοι πλανήτες στις εξωτερικές τροχιές του ηλιακού συστήματος, ειδικότερα ο Δίας που με τα ισχυρά πεδία βαρύτητάς τους προσέλκουν τους τυχόν μετεωρίτες. Πρόσφατο παράδειγμα ήταν η επάνοδος του Κομήτη Σουμέηκερ-Λέβυ που έπεσε πάνω στον Δία.
Σήμερα σας παρουσιάζουμε 10 από τους μεγαλύτερους κρατήρες που δημιούργησαν αυτοί οι μαγευτικοί αλλά και συγχρόνως τρομαχτικοί επισκέπτες του διαστήματος όταν συναντήθηκαν με την Γη.
Η Γη μας έχει δεχτεί αρκετές βίαιες "επισκέψεις" στο παρελθόν και σίγουρα θα δεχθεί και στο μέλλον. Μετεωρίτες και κομήτες, χτυπούν την Γη από την εποχή της δημιουργίας της έως και σήμερα.
Αλλά σε ένα περιβάλλον που συνεχώς αλλάζει οι αποδείξεις από αυτές τις επισκέψεις, σιγά-σιγά αλλοιώνονται και τελικά εξαφανίζονται.
Όταν όμως οι μετεωρίτες είναι αρκετά μεγάλοι, τα σημάδια που αφήνουν παραμένουν ορατά για αρκετές χιλιάδες ή ακόμα και εκατομμύρια χρόνια.
Barringer Crater, Arizona, US
Περίπου πριν από 49.000 χρόνια ένας μεγάλος μετεωρίτης 50 μέτρων, αποτελούμενος κυρίως από σίδερο και βάρος μερικούς τόνους, χτύπησε την γη με ταχύτητα 45.000 μιλιών την ώρα. Το αποτέλεσμα αυτού του μετεωρίτη είναι ο κρατήρας Barringer, με διάμετρο 1.2 χιλιόμετρα. Είναι ο καλύτερα συντηρημένος κρατήρας που υπάρχει.
Bosumtwi, Ghana
Η σύγκρουση με έναν μετεωρίτη 1,07 εκατομμύρια χρόνια πριν, άνοιξε τον κρατήρα Bosumtwi, ο οποίος έχει διάμετρο 10,5 χιλιόμετρα.
Deep Bay, Canada
Ο κρατήρας Deep Bay είναι μια κυκλική, λίμνη με ασυνήθιστα ανώμαλο πυθμένα. Σε μερικά σημεία είναι πολύ ρηχός, ενώ σε μερικά άλλα φτάνει μέχρι και τα 220 μέτρα βάθος. Η 13ων χιλιομέτρων λίμνη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια.
Aorounga impact crater, Chad
Ο κρατήρας Aorounga με διάμετρο 12,6 χιλιόμετρα, ο οποίος έχει υποστεί αρκετή διάβρωση, δημιουργήθηκε πριν από 345 εκατομμύρια χρόνια σε μια περιοχή της Σαχάρας, το βόρειο Τσαντ, στην Αφρική. Ο μετεωρίτης ή ο κομήτης που χτύπησε την γη είχε διάμετρο ένα μίλι περίπου.
Gosses Bluff, Australia
Πριν από περίπου 140 εκατομμύρια χρόνια, ένας μεγάλος μετεωρίτης ή κομήτης περίπου 22 χιλιόμετρα διάμετρο και με ταχύτητα 40 χλμ/ώρα χτύπησε την γη δημιουργώντας τον κρατήρα Gosses Bluff με διάμετρο 5 χιλιόμετρα.
Mistastin Lake, Canada
Ο κρατήρας Mistastin είναι το αποτέλεσμα μιας πρόσκρουσης μετεωρίτη που δημιούργησε έναν κρατήρα 28 χιλιομέτρων, 36 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Δύο κυκλικές λίμνες Clearwater δημιουργήθηκαν, όταν συγκρούστηκαν στην γη δύο αστεροειδής, 26 και 36 χιλιομέτρων αντίστοιχα πριν από περίπου 290 εκατομμύριο χρόνια.
Kara-Kul, Tajikistan
Ο κρατήρας Kara-Kul με διάμετρο 45 χιλιόμετρα δημιουργήθηκε από έναν μετεωρίτη που συγκρούστηκε με την γη πριν από 5 εκατομμύρια χρόνια.
Manicouagan-Canada
Ο κρατήρας Manicouagan δημιουργήθηκε πριν από περίπου 214 εκατομμύρια χρόνια, όταν ένας αστεροειδής με διάμετρο 3 μιλίων χτύπησε τη γη, ανοίγοντας μια τρύπα με διάμετρο 100 χιλιομέτρων περίπου.
Chicxulub, Mexico
Ο κρατήρας Chicxulub, είναι ένας αρχαίος τεράστιος κρατήρας με διάμετρο 180 χιλιομέτρων. Η σύγκρουση συνέβη πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια και ο κομήτης ή αστεροειδής, πιθανών είχε διάμετρο 10 χιλιόμετρα. Για πολλούς, αυτή ήταν η αιτία της εξαφάνισης των δεινοσαύρων.http://www.apocalypsejohn.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου