Μερικά παραδείγματα αυτών είναι ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου II, οι νεφροπάθειες, τα καρδιαγγειακά και ο καρκίνος.
Όπως φαίνεται όμως με το πέρασμα των χρόνων είναι πολλές και οι ψυχογενείς διαταραχές που συνδέονται με το φαγητό. Οι πιο γνωστές που οι περισσότεροι γνωρίζουν είναι η νευρική ανορεξία, η νευρογενής βουλιμία και η υπερφαγία-παχυσαρκία. Εδώ θα αναφερθούν και κάποιες όχι και τόσο γνωστές σε όλους: η νευρική ορθορεξία και η βιγορεξία.
Κατά την υπερφαγία-παχυσαρκία, ο ασθενής καταναλώνει μεγάλες ποσότητες φαγητού -συνήθως αμάσητες- σε μικρό χρονικό διάστημα, τις οποίες αδυνατεί να ξεφορτωθεί. Ενώ διακατέχεται από το αίσθημα της ντροπής και της θλίψης μετά το υπερφαγικό επεισόδιο, νιώθει αδυναμία ή φόβο να απεγκλωβιστεί από αυτή την κατάσταση. Ως αποτέλεσμα έχουμε τη μείωση της κοινωνικότητάς του και την απομόνωση. Τα ίδια φαινόμενα παρατηρούνται και στις δύο άλλες ασθένειες τη βουλιμία και την ανορεξία, αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Η βουλιμία από την άλλη ακολουθείται από υπερφαγικά επεισόδια, μετά από τα οποία ο πάσχοντας προσπαθεί να διατηρήσει ή και να μειώσει το σωματικό του βάρος με διάφορους τρόπους όπως η χρήση καθαρτικών και διουρητικών χαπιών, με πρόκληση εμέτων και με υπερβολική άσκηση. Η τακτική αυτή άλλοτε λαμβάνει χώρα μετά από κάθε γεύμα ή ορισμένα άτομα μπορεί να υποφέρουν από ένα τέτοιο επεισόδιο κάθε μερικούς μήνες. Είναι μια κατάσταση που διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Η νευρική ανορεξία συναντάται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 15 έως 25 ετών οι οποίες πολλές φορές δέχονται ή δέχτηκαν πίεση από τον οικογενειακό ή κοινωνικό περίγυρο (υπερπροστασία, αυστηρότητα, υψηλές προσδοκίες) με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους να αγγίζει το 85%! Τα άτομα αυτά έχουν εντελώς διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος, χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνούνται να διατηρήσουν ένα ελάχιστο φυσιολογικό βάρος.
Η νευρική ορθορεξία είναι επίσης διατροφική διαταραχή και συναντάται κυρίως σε άνδρες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Το άτομο δείχνει υπερβολική προσήλωση στην επιλογή υγιεινών τροφίμων. Αποφεύγει λοιπόν, τρόφιμα που περιέχουν συντηρητικά και λιπαρά ή συστατικά που θεωρούν ότι είναι βλαβερά για την υγεία τους. Παρουσιάζει δηλαδή μια ανθυγιεινή εμμονή για κατανάλωση αποκλειστικά σωστών τροφίμων. Τελικά όμως έχει κακή θρέψη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρό υποσιτισμό και να καταλήξει ακόμη και στο θάνατο. Η απίσχνανση των ατόμων αυτών μπορεί να φτάσει τα επίπεδα της νευρικής ανορεξίας. Το κίνητρο όμως είναι τελείως διαφορετικό. Ο ανορεξικός έχει έντονη επιθυμία να χάσει βάρος, ενώ ο ορθορεξικός θέλει να αισθάνεται υγιής.
Τέλος, στη βιγορεξία ή αλλιώς «σύνδρομο του Άδωνη», ο ασθενής πιστεύει πως δεν είναι αρκετά μυώδης. Νιώθουν συνήθως υπερβολικά αδύνατοι και μικροκαμωμένοι. Πρόκειται για την ακριβώς αντίστροφη κατάσταση από τη ανορεξία. Η διαταραχή αυτή συναντάται πιο συχνά στους άνδρες με μέση ηλικία εμφάνισης τα 19.4 έτη. Δεν έχουν αντίληψη της εικόνας τους και πιστεύουν ότι ο όγκος τους βρίσκεται σε επίπεδα κάτω του μέσου όρου. Σκέπτονται διαρκώς ότι γυμνάζονται και σηκώνουν βάρη και αγχώνονται υπερβολικά όταν χάνουν προπόνηση ή γεύμα μες στη μέρα. Λαμβάνουν συμπληρώματα και ροφήματα πρωτεϊνών, αμινοξέων και κάνουν χρήση απαγορευμένων ουσιών προς επίτευξη του στόχου τους. Αυτή η στάση ζωής έχει ως αποτέλεσμα την παραμέληση της οικογένειας και των σχέσεών τους που οδηγεί σε ανύπαρκτη κοινωνική ζωή.
Εν κατακλείδι, οι διατροφικές διαταραχές συνδέονται άμεσα με την ψυχική κατάσταση των πασχόντων και χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης από ειδικό ψυχοθεραπευτή, διαφορετικά κινδυνεύουν να τους ακολουθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου