...«αυτό το τέλειο κόσμημα ανάμεσα σε δύο θάλασσες, που είναι άξιο να συγκριθεί μονάχα με τον ήλιο που φωτίζει αυτόν τον κόσμο»...

Η πιο δοξασμένη βασίλισσα της ευρασιατικής ιστορίας, η πιο φλογισμένη μάγισσα της Ανατολής, γεννήθηκε μ’ ένα δροσερό τραγουδάκι στα χείλη την εποχή των μύθων, το’ κανε σάλπισμα πολεμιστήριο και βαπορίσια μπουρού, μισμαγιά και μακελάρικο χασάπικο, ουσάκ και νιαβέντι, μπεκτασίδικο ιλαχί και πατριαρχική ψαλμουδιά, καρσιλαμά και ταγκό, τύμπανο του Ραμαζανιού και «Υπερμάχω».
Χόρεψε σ’ όλους τους ασιατικούς και ευρωπαϊκούς ρυθμούς στα σαράγια και τα καλντερίμια της και μας περιμένει πάντα, γερασμένη βαλιδέ σουλτάνα, πλαδαρή και πολύπαθη, πολυάνθρωπη και εκμαυλιστική, κρατώντας ένα παμπάλαιο μπεντίρ στο χέρι, να χορέψουμε στο τέμπο της.
Είναι η Πόλη των πόλεων. Είναι η Βασιλεύουσα της οικουμένης. Είναι η Κωνσταντινούπολη ... η δική μας πνοή.

Πολύπαθη, πολύβουη, πολύμορφη, πανέμορφη, ελκυστικής ασχήμιας, αξεπέραστη, βασιλεύουσα, “Aziz Istanbul”. 
Τελικά μία από τις πέντε συγκλονιστικές πολιτείες που έστησαν οι άνθρωποι για να εμπαίξουν αναιδώς το Θείον δέος… και τα κατάφεραν.

Η Κωνσταντινούπολη, η Ασιτανέ (η μητέρα των πόλεων), η Ντερσααντέτ (η πύλη της ευδαιμονίας), η Σταμπούλ, η Πόλη μας, «αυτό το τέλειο κόσμημα ανάμεσα σε δύο θάλασσες, που είναι άξιο να συγκριθεί μονάχα με τον ήλιο που φωτίζει αυτόν τον κόσμο.   http://volida-volida.blogspot.gr/





Καφέ Πιέρ Λοτί με θέα τον Κεράτιο